غفوری‌فرد؛ موتلفه‌ایِ اصول‌گرایی که سال ۸۸ به «موسوی» رأی داد
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۹۲۱۰۵
زمان، چنان شتابان می‌گذرد که چهره‌هایی که روزگاری به جوانی شهرت داشتند به پیری می‌رسند و بیماری و سرانجام مرگ. دکتر حسن غفوری‌فرد هم این مسیر ناگزیر را پیمود و درگذشت.
نسل فعالان رسانه‌ای آن قدر جوان شده که از او بیشتر به عنوان "رییس سابق هیات بازرسی شورای عالی انقلاب فرهنگی" یاد کرده‌اند در حالی که در این مملکت استاد دانشگاه پلی‌تکنیک (امیرکبیر) وزیر و معاون و مشاور رییس جمهوری بوده و اشتهار غالب او البته به خاطر دوران ریاست سازمان تربیت‌بدنی در دولت اول هاشمی رفسنجانی (۶۸ تا ۷۲) است و قبل از آن هم وزارت نیرو در دولت اول میرحسین موسوی (۶۰ تا ۶۴).
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غفوری‌فرد متولد ۱۳ مرداد ۱۳۲۲ در تهران بود و به رغم فقر خانواده تحصیلات عالی دانشگاهی را در رشته‌های کاملا تخصصی دنبال کرد و حال که درگذشته می‌توان فاش گفت بخشی از هزینه‌های دانشگاه را با ادای نمازهای استیجاری تامین می‌کرده است.
او بعد از پیروزی انقلاب دو بار و با فاصلۀ ۲۰ سال در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شد منتها با دو هدف متفاوت. نوبت اول در مهر ۱۳۶۰ و در حالی که امام خمینی منع کاندیداتوری روحانیون برای ریاست جمهوری را برداشت و حزب جمهوری اسلامی هم دبیر کل جدید خود (در پی شهادت دو دبیر کل طی دو ماه در تابستان ۱۳۶۰) را به عنوان نامزد معرفی کرد.
ابتدا جای تعجب بود که چرا غفوری‌فرد که عضو حزب بود می‌خواهد با دبیر کل (آیت‌الله سید علی خامنه‌ای) رقابت کند در حالی که بر سر ایشان چنان اجماعی درگرفته بود که آیت‌الله مهدوی‌کنی نخست‌وزیر وقت هم از نامزدی -ولو با قول حمایت نهضت آزادی ایران- منصرف شد. در آن زمان البته مقام ریاست جمهوری چندان اختیاری نداشت و رقابت‌ها بر سر کسب نخست‌وزیری بود.
غفوری‌فرد در توجیه کاندیداتوری و رقابت با آیت‌الله خامنه‌ایِ رهیده از ترور و با دستِ آسیب‌دیده اما نکتۀ جالبی گفت. این که چون دشمنان شخصیت‌های ما را ترور می‌کنند من اگر ترور شوم اتفاقی نمی‌افتد ولی وجود آقای خامنه‌ای ارزش‌مندتر است. با این اوصاف عجیب نبود که در آن انتخابات غفوری‌فرد ۳۸ ساله تنها ۶۱ هزار و ۸۰۵ رأی به دست آورد.
سه ماه قبل از آن و در واقعه هفتم تیر ۱۳۶۰ دکتر حسن عباسپور وزیر نیرو به شهادت رسیده بود و مهندس موسوی برای وزارت نیرو سراغ غفوری‌فرد رفت که هم چهره‌ای دانشگاهی بود و اگر چه به جناح راست حزب و اردوگاه محافظه‌کاران تعلق داشت اما مخالف اندیشه‌های میرحسین نبود.
جالب اینکه در سال ۸۸ بی آن‌که از موتلفه جدا شود و در عین اصول‌گرایی به میرحسین موسوی رای داد و در یک برنامه تلویزیونی در گرماگرم حوادث ۸۸ هم مواضعی گرفت که شباهتی به ادبیات امثال اسدالله بادام‌چیان نداشت. (هم او که تازگی گفته مرگ مهسا امینی برنامه‌ریزی شده بود چون طبیعی نیست دختری با آن وضع از کردستان به تهران بیاید و وقتی به او تذکر می‌دهند بیفتد و بمیرد. یکی نیست بپرسد: کدام وضع؟ و چرا سفر از کردستان به تهران طبیعی نیست و طفلک چه می‌دانسته در این شهر بی‌در و پیکر ماموری او را به مقر پلیس "هدایت" می‌کند.)
عین توضیح او دربارۀ انتخابات ۸۸ از این قرار است: "رسما اعلام کردم به آقای مهندس میرحسین موسوی رأی دادم و زمانی که انتخابات تمام شد و می‌توانستم بگویم به آقای احمدی‌نژاد رأی دادم ولی در آن شرایط فکر کردم باید به آقای موسوی رأی بدهم و این هم بعد از اینکه نتیجه انتخابات مشخص شده بود و آقای احمدی‌نژاد برنده شده و این را هم می‌دانستم که این حرف برای من هزینه سیاسی دارد".
همین که غفوری‌فرد موتلفه‌ای بود اما مثل بادام‌چیان نبود از تفاوت او حکایت می‌کند و به خاطر همین تفاوت اخلاقی و گفتاری و رفتاری با هم‌حزبی‌ها بود که در دولت سید محمد خاتمی مشاور علمی رییس جمهوری شد اگرچه به اقتضای ماموریت حزبی در انتخابات ۸۰ ردای رقابت با رییس خود را پوشید. همان انتخاباتی که اصولگرایان می‌دانستند از پسِ سید محمد خاتمی برنمی‌آیند و به جای یک نفر ۸ تن را به میدان فرستادند و برای اولین - و تا حالا آخرین بار - شورای نگهبان ۱۰ کاندیدا را تایید کرد. ( هشت اصول‌گرا با خاتمی و هاشمی‌طبا و جمعا ۱۰ نفر)شاید تا هر کدام با کسب یک میلیون رای خاتمی ۲۰ میلیونی را به ۱۰ میلیونی تبدبل کنند اما این بار به جای ۲۰ میلیون ۲۲ میلیون رای آورد (و لابد اکنون و در ۱۴۰۱ می‌پرسید چه کردند با اعتماد مردم به صندوق؟). سهم غفوری فرد هم تنها ۱۲۹ هزار و ۲۲۲ رأی شد که نصف یک درصد آرا هم نشد. در حالی که تشویق کنندگان او گمان می‌کردند با حمایت علی پروین که گاه هم‌زمان از چند نامزد حمایت می‌کرد بالای یک میلیون رأی خواهد آورد. با این که در پروژه کاهش رأی خاتمی مشارکت کرد اما روابط این دو آسیب ندید.
غفوری‌فرد قبل‌تر در انتخابات مجلس پنجم به عنوان نماینده تهران به مجلس راه یافته و با دولت اصلاحات همراهی کرده بود. اما طبعا در مجلس ششم که بنای اصلاح طلبان حمایت از نامزدهای غیر مشترک بود او جایی نیافت و دو دوره بعد به لطف نظارت استصوابی بیشتر و کاهش مشارکت باز به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی برگزیده شد.
بعد از ۸۸ مدت‌ها از دکتر غفوری‌فرد خبری نبود تا همایشی که به تازگی معاونت زنان دولت ابراهیم رییسی با عنوان «زنان تاثیرگذار» برپا کرد و به خاطر گم‌نامی مهمانان خارجی سر و صدا کرد و در آن میان و در میان زنان ایرانی تاثیرگذار توجه‌ها به خانم سوده غفوری‌فرد جلب شد که مشخص شد دختر دکتر غفوری‌فرد است.
دلیل انتخاب این استاد دانشگاه شهید بهشتی به عنوان یکی از هفت برگزیده «کنگره زنان تاثیرگذار» انتشار ۱۳۵ مقاله علمی در سال ۲۰۲۲ اعلام شد یعنی هر سه روز یک مقاله علمی در حالی که این کار تنها از روزنامه‌نگاران حرفه ای و در جستار (اسی) نویسی برمی‌آید نه مقاله علمی دانشگاهی که به صرف ماه‌ها وقت نیاز دارد و به همین خاطر بیشتر به ارتباطات پدر نسبت داده شد و این البته برای دکتر غفوری‌فرد پدر که در بهترین دانشگاه‌ها و با رنج و تامین هزینه به شیوه گفته شده تحصیل کرده بود جالب نبود و حال روشن شده اگر واکنشی نداشت به خاطر تشدید بیماری بوده است.
نویسنده این سطور نمی‌تواند از خوش‌رویی او در دیداری در دفتر ورزشگاه آزادی و برای پی‌گیری یک پروژه ناکام یاد نکند. ورزشگاه آزادی به این خاطر که ساختمان سازمان تربیت بدنی در ضلع شمالی پارک شهر تهران در فروردین ۱۳۶۷ در حمله موشکی ویران شد و خوش‌بختانه وقتی تعطیل بود وگرنه تلفات جانی فراوان برجای می گذاشت. در پی آن مقر سازمان به ورزشگاه آزادی منتقل شد و غفوری‌فرد هم کار خود را در سال ۱۳۶۸ در آنجا شروع کرد و ظاهرا آن قدر اقامت در محیط ورزشگاه به دل مدیران خوش نشست که بعدتر ترجیح دادند ساختمان قدیمی واگذار شود و مقر سازمان و بعد وزارت ورزش جوانان به بزرگراه سئول و در اراضی ورزشگاه انقلاب انتقال یافت.
مهم‌ترین بداقبالی او در این دوران شاید نمایش صحنه پاک کردن گوش در افتتاحیه المپیک سئول بود که درست وقتی تصویر او روی صفحه بزرگ نمایشگاه ورزشگاه نشست که تیم ایران داشت رژه می‌رفت.
با این حال نمی‌توان فراموش کرد در فضای پس از جنگ و برای جلب اعتماد و توجه مردم علی پروین را به مربی‌گری تیم ملی برگزید و سازمان تربیت بدنی را از شکل صرف اداری خارج کرد. از شگفتی‌های سپردن مدیریت‌های کلان او به او این بود که به رغم آن‌که بسیار قبل‌تر از دیگران در زمینه انرژی اتمی تحصیل کرده بود هیچ‌گاه رییس این سازمان نشد شاید به خاطر آن که در بیان صریح بود و پرونده از حالت صرفا فنی خارج و سیاسی شده است.
بیشتر بخوانید:
پیش بینی مرحوم غفوری فرد در باره دولت رئیسی
توصیه غفوری فرد به رئیسی: مانند دولت احمدی‌نژاد به سمت شعارزدگی نروید /گسست های عمومی ترمیم شود
غفوری فرد: هر دو جناح از ناطق نوری خواهش کنند، به صحنه بیاید
حضور اصلاح طلبان در کابینه رئیسی و پیام آراء باطله به روایت غفوری فرد
غفوری فرد به کاندیداهای ۱۴۰۰: برای چهار عدد رأی امنیت را فدا نکنید
غفوری فرد؛ روایت زندگی سیاستمدار صادق و معتدل/ از شاگردی در مغازه، تا تحصیل درآمریکا و وزارت در ایران/ چرا در سال 92 به روحانی رای داد؟۲۱۲۲۰
کد خبر 1740898منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: میر حسین موسوی حسن غفوری فرد اصلاح طلبان اصولگرایان غفوری فرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۲۱۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) پرچمدار ترویج معارف شیعه و مبارزه با تحریف دین بود
ایسنا/اصفهان یک کارشناس مسائل دینی گفت: تبلیغ امامت و تبیین این مسئله به‌عنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بیان احکام دین به روش فقه شیعه، تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک و سیاسی، از نکات برجستۀ زندگی امام صادق(ع) بود.
حجت‌الاسلام محمدرضا احمدی، در گفت‌وگو با ایسنا و با اشاره به اینکه چند ویژگی در سیره و شخصیت امام صادق(ع) بارز و واضح است، اظهار کرد: مبارزه، علم و دانش و راه‌اندازی تشکیلات، سه عنصر بارز در سیره امام صادق(ع) بود که از این بین تنها درباره علم و دانش امام صحبت شده که البته درباره ویژگی علم و دانش ایشان باید توجه داشت که جمع علمی امام صادق(ع) و زمینه آموزشی که ایشان فراهم کرده بود، در تاریخ زندگی ائمه(ع) بی‌نظیر بود. همه اصول و مفاهیم اصیل اسلامی که طی سال‌ها تحریف‌شده بود توسط این امام بزرگوار به شکل صحیح و درست بیان شد.
او ادامه داد: ویژگی دیگر امام صادق(ع) که کمتر درباره آن صحبت شده، مبارزات ایشان بود. امام صادق(ع) مشغول یک مبارزۀ دامنه‌دار و پیگیر برای روی کار آوردن حکومت علوی بود. اما سومین ویژگی در سیره امام صادق(ع) راه‌اندازی تشکیلات توسط ایشان بود؛ به این معنا که این حضرت، مجموعه عظیمی از مردم را که حامی، علاقه‌مند و معتقد به حکومت علوی و امامت امام صادق بودند را از سراسر دنیای اسلام گرد آورده بودند. وکلا و نمایندگان ایشان در سراسر دنیای اسلام آن زمان از شمال آفریقا تا مدیترانه و ایران آن زمان حضور داشتند تا از یک‌سو موارد و دستورات مورد نیاز را از امام به مردم برسانند و از سوی دیگر برای سوالات، شبهات و مسائل دینی خود به آنها مراجعه کنند.
این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه امام صادق(ع) با راه‌اندازی چنین تشکیلاتی ۱۸ سال با حکومت بنی امیه مبارزه کردند، گفت: در زمانی که پیروزی بر بنی‌امیه قطعی بود، بنی عباس به‌عنوان یک جریان مذهبی‌نما و فرصت‌طلب آمدند و میدان را گرفتند. درواقع حکومت بنی عباس با شعارهای اهل‌بیت(ع) روی کار آمدند یعنی در ظاهر، آل علی و عمل‌شان بنی امیه بود؛ به همین دلیل امام صادق(ع) در زمان حکومت بنی امیه مبارزه را صریح و بدون پرده‌پوشی انجام می‌دادند، چراکه حاکمان بنی امیه آنقدر سرگرم بودند که فرصتِ آمدن سراغ این امام بزرگوار را نداشتند، درحالی‌که بنی عباس یک حکومت پر از تزویر، نیرنگ و در عین حال زیرک بود. حکومت بنی عباس بود که انقلابی که امام صادق(ع) ایجاد کرده بودند را منحرف کرد، به‌طوری‌که تا ۳۰ سال بعد، مردمِ نواحی دوردستِ اسلام فکر می‌کردند این حکومت، آل علی است و خبر از غاصب بودن آنها نداشتند.
احمدی اضافه کرد: در واقع امام صادق(ع) دو دوره را در زندگی خود طی می‌کنند؛ دوره اول از سال ۱۱۴ تا خلافت منصور که دوران آسایش و گشایش اهل‌بیت(ع) است و دوره دوم دوره از خلافت منصور تا شهادت امام صادق(ع) که دوران سختی ایشان است.
او با اشاره به اینکه چند نقطه و کار برجسته در زندگی امام صادق(ع) وجود دارد، در توضیح آن چنین بیان کرد: تبلیغ امامت و تبیین این مسئله به‌عنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بیان احکام دین به روش فقه شیعه، تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک و سیاسی، اقدامات برجستۀ این امام بزرگوار بود. امام صادق(ع) همچون سایر ائمه(ع)، نقطه مهم تبلیغ خود را بر مسئله امامت استوار کرده بودند و در این زمینه روایات زیادی از ایشان نقل شده است.
این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه تبلیغ احکام دین به روش شیعه در سیره امام صادق(ع) پررنگ‌تر از سایر ائمه است و به همین دلیل فقه شیعی را «فقه جعفری» نامیده‌اند، گفت: فقه اسلامی از سال‌های اولیه به دو جریان کلی تقسیم شد؛ یکی جریان فقه وابسته به دستگاه‌های حکومت که اغلب حقیقت و اصول دینی را بنا به مصلحت و خواست دستگاه‌های سیاسی تحریف می‌کردند. بنابراین رویارویی فقه جعفری در برابر فُقهای رسمی نه تنها یک اختلاف عقیده ساده، بلکه از یک‌سو صلاحیت نداشتن حکومت برای در دست داشتن زمامداری و از سوی دیگر موارد تحریف اصول دین را عیان می‌کرد.
احمدی افزود: امام صادق(ع) در دوره خود بیشترین تعداد شاگردان را در زمینه فقه اسلامی به روش شیعی پرورش دادند و کمک‌تشکیلات عظیمی که قبلا بیان شد را به سراسر عالم اسلام برای پاسخگویی به مردم فرستادند، که این موضوع در گسترش اسلام شیعی و رفع شبهات و اقدامات دستگاه‌های حاکم تأثیر زیادی داشت.
انتهای پیام
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت